ขาดประสิทธิภาพของทรัพยากรในการดูแลสุขภาพ

Peter Smith จากศูนย์นโยบายสุขภาพที่ Imperial College ในลอนดอนมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อความเฉื่อยของระบบสุขภาพ โดยทั่วไปแล้วพวกเขาจะอยู่เฉยๆ และไม่ค่อยพยายามส่งเสริมนวัตกรรมอย่างจริงจัง เขากล่าว การดำเนินการที่อาจเป็นประโยชน์ในระดับยุโรป ได้แก่ การประเมินเทคโนโลยีที่ซับซ้อนยิ่งขึ้น (โดยเฉพาะด้านความปลอดภัยและประโยชน์ต่อสุขภาพ) การกระตุ้นตลาดในเทคโนโลยีด้านสุขภาพ (โดยเฉพาะในการป้องกันและการจัดการโรค) และการใช้ความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชนมากขึ้น

ความเข้าใจที่ดีขึ้นเกี่ยวกับระบบสุขภาพ

และวิธีการทำงานเป็นสิ่งสำคัญหากต้องปรับปรุงสุขภาพของประชากร Smith เชื่อ ประสิทธิภาพที่ไม่ดีหมายถึงการสูญเสียทรัพยากรและสุขภาพก็แย่

แต่เขากล่าวว่า “ความเข้าใจของเราเกี่ยวกับระบบสุขภาพและการทำงานของระบบสุขภาพนั้นอยู่ในขั้นเริ่มต้น” และยังมีอีกหลายสิ่งที่ต้องทำในระดับยุโรปในแง่ของการวิจัยว่าสิ่งใดใช้ได้ผลดี การแบ่งปันแนวปฏิบัติที่ดีที่สุด การฝึกอบรมพนักงาน การค้นหาแนวทางแก้ไขสำหรับความล้มเหลวของตลาดที่ชัดเจนในการวิจัยและพัฒนา และเพื่อให้มั่นใจว่าผลกระทบด้านสุขภาพจะถูกนำมาพิจารณาในนโยบายของยุโรปทั้งหมด

“ถ้าคุณคิดว่าผู้ตรวจสอบ [ของเรา] ได้รับการตรวจสอบโดยอุตสาหกรรมเนื่องจากข้อตกลงเหล่านี้ แสดงว่าคุณกำลังไร้เดียงสา” ผู้ตรวจสอบกล่าว และเสริมว่า OLAF ใช้ข้อตกลงที่มีผลผูกพันทางกฎหมายเพื่อบังคับให้บริษัทต่างๆ ดำเนินการเพื่อป้องกันการขายที่ผิดกฎหมายและ การจำหน่ายผลิตภัณฑ์ของตน

เอกสารที่เห็นโดย POLITICO ยืนยันว่ารัฐบาลแห่งชาติของสหภาพยุโรปส่วนใหญ่อยู่ฝ่ายสืบสวนของ OLAF ที่ต้องการขยายข้อตกลงด้านยาสูบ

แต่ Pargneaux ปฏิเสธข้อเสนอแนะว่าผู้ตรวจสอบของ OLAF เห็นด้วยกับข้อตกลง “เมื่อฉันติดต่อ [OLAF] และเจ้าหน้าที่ศุลกากร พวกเขาบอกฉันว่าการยุติข้อตกลงจะไม่ส่งผลกระทบต่อการสอบสวนของพวกเขา” เขากล่าว

ภายใต้ความกดดัน

คณะกรรมาธิการต้องชั่งน้ำหนักข้อเรียกร้องที่แข่งขันกันเหล่านี้และวางแผนล่วงหน้า ทั้งหมดก่อนวันหยุดตามกำหนดการของจอร์จีวา

เจ้าหน้าที่ในคณะกรรมการสุขภาพของคณะกรรมาธิการกำลังผลักดันให้กรอบอนุสัญญาขององค์การอนามัยโลกเป็นแนวหน้าและเป็นศูนย์กลางของการตัดสินใจใด ๆ ตามแหล่งข่าวในแผนก – แนะนำว่าพวกเขาถือว่าข้อตกลงยาสูบที่มีอยู่เป็นการละเมิดอนุสัญญาระหว่างประเทศ

พิธีสารเพื่อขจัดการค้าผลิตภัณฑ์ยาสูบที่ผิดกฎหมายซึ่งมีการเจรจาในปี 2555 ภายใต้อนุสัญญานี้ยังไม่มีผลผูกพันทางกฎหมาย ประเทศในสหภาพยุโรปเพียงประเทศเดียวที่ให้สัตยาบันอย่างเต็มที่คือออสเตรีย โปรตุเกส สเปน และฝรั่งเศส พร้อมด้วยอีกแปดประเทศทั่วโลก เพื่อให้กรอบอนุสัญญามีผลผูกพัน 40 ประเทศจำเป็นต้องลงทะเบียน

“อาณัติของเรามาจากประเทศสมาชิก ดังนั้นมือของเราจึงถูกมัด” เจ้าหน้าที่คณะกรรมาธิการคนหนึ่งกล่าว

สองสามเดือนต่อมา Corina  Creţu กรรมาธิการของสหภาพยุโรป ตอบว่าโครงการ Campania ของสหภาพยุโรปปี 2550-2556 ได้จัดสรรเงินจำนวน 140 ล้านยูโรเพื่อทำความสะอาดพื้นที่ที่ปนเปื้อน แต่ยังตั้งข้อสังเกตอีกว่า “มีเพียง 8 ล้านยูโรเท่านั้นที่ได้รับการรับรองจากคณะกรรมาธิการ”

หากไม่มีความชัดเจนในการใช้เงินที่เหลืออีก 132 ล้านยูโรและอย่างไร

“ตัวเลขที่มีอยู่แสดงให้เห็นว่าจนถึงปัจจุบันยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงในจำนวนรายจ่ายนี้” แหล่งข่าวจากคณะกรรมาธิการกล่าว การจัดสรรจะหมดอายุเมื่อสิ้นปี 2015 เนื่องจากประเทศต่างๆ ได้รับระยะเวลาผ่อนผันสองปีเพื่อใช้เงินทุนของสหภาพยุโรป

นายกรัฐมนตรีมัตเตโอ เรนซี กล่าวในการให้สัมภาษณ์กับ La Repubblicaสามวันก่อนเส้นตายในเดือนธันวาคม 2558 ว่าเขาจะได้รับเงินคืนและไม่มีรัฐบาลใดทำเพื่อภูมิภาคนี้ได้มากเท่ากับเขา

credit : เคล็ดลับต่างๆ | เว็บรวมวิธีต่างๆ How to | จัดอันดับซีรีย์ | รีวิวครีม